بررسی اکراه و تفاوت آن با اضطرار در حقوق ایران و افغانستان با تأکید بر فقه حنفی و امامیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی انجمنی

نویسندگان

نمایندگی گلستان

چکیده

اصل ثابت در عقود و استحکام قراردادها که همواره در اندیشه شرعی و قانون‌گذاری جایگاه اساسی داشته است، هرگز اجازه نمی‌دهند که در عقود و معاملات تحت تأثیر هرگونه وضعیت نامطلوب، هرچند جزئی، اعتبار و توان شرعی و قانونی خود را از دست بدهند و اعتماد اشخاص نسبت به حاکمیت شرعی و قانونی روابط اجتماعی سست و دستخوش تزلزل گردد. به این جهت، قانون‌گذاران و فقها خود را موظف دیده که در کنار احترام به حقوق اشخاص و حمایت از حقوق افرادی که تحت تأثیر تهدید، آزادی خود را از دست می‌دهند، حدود مناسبی برای اکراه موجب عدم نفوذ عقد مشخص و شرایطی برای تحقق اکراه تعیین کنند که در این راستا هر دو فریق بحث‌های مفصلی را با اختلاف اندک که هم در قانون مدنی ایران و افغانستان و هم در فقه احناف و امامیه ارائه داشته و ایجاب می‌نماید تا در تحقیق حاضر پیرامون این موضوع مهم به‌طور تطبیقی با در نظر داشت اشتراکات و افتراقات و به خاطر آگاهی از موضوع و ارائه معلومات بحث و برسی همه جانبه صورت گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات