مهمترین عامل تکثر نظام‌های حقوقی را می‌توان در دو دسته بزرگ، عناصر پایدار و عناصر ناپایدار تقسیم کرد. عناصر پایدار که از عوامل مرکزی و اصلی تعدد و تنوع نظام‌های حقوقی است بر می‌گردد به مبانی، منابع و اهداف نظام‌های حقوقی. این مولفه‌ها از عوامل کلیدی و تعیین کننده‌ای است که یک نظام حقوقی را با نظام‌های حقوقی دیگر متفاوت می‌سازد. به تعبیر دیگر مقررات حقوقی که در یک نظام شکل می‌گیرد متناسب با مبانی، منابع و اهداف یک نظام حقوقی می‌باشد. از طرف دیگر، تنها عوامل پایدار ( مبانی، منابع و اهداف) نیست که یک نظام حقوقی را می‌سازد، بلکه عوامل فرعی و ناپایدار دیگر هم وجود دارد که در بوجود آمدن یک نظام حقوقی نقش دارد و این عوامل را می‌شود به عوامل حقوقی و عوامل غیر حقوقی دسته بندی کرد. عوامل حقوقی بر می‌گردد به چگونگی ایجاد قواعد حقوقی، روح قواعد حقوقی و نهاد‌های حقوقی و هم چنان عوامل غیر حقوقی که در شکل دهی یک نظام حقوقی بی تاثیر نیستند می‌توان از نظام اقتصادی، ساختار سیاسی و عوامل اقلیمی نام برد.
)