این پژوهش به بررسی تطبیقی شرایط خیار عیب در فقه و قانون مدنی ایران و افغانستان پرداخته است. خیار عیب، یکی از مهمترین خیارات در حقوق اسلامی و حقوق مدنی است که به خریدار اجازه میدهد در صورت وجود عیب مخفی در مال خریداریشده، عقد را فسخ کند یا مطالبه ارش نماید. در این پژوهش، شرایط این خیار در دو حوزه حقوقی ایران و افغانستان مورد تحلیل قرار گرفته است. بر اساس یافتههای تحقیق، سه شرط اصلی برای اعمال خیار عیب در هر دو نظام حقوقی عبارتاند از: ۱) پنهانی بودن عیب که باعث میشود خریدار به دلیل عدم آگاهی از عیب، حق فسخ یا مطالبه ارش را داشته باشد؛ ۲) وجود عیب در زمان عقد که نشان میدهد عیب باید به هنگام وقوع عقد موجود بوده و پس از عقد پدید نیامده باشد) تأثیرگذاری عیب بر ارزش یا استفاده از مال که به خریدار امکان میدهد به دلیل عدم
)