بحث قلمرو پیشبینی پذیری زیان در حوزهی حقوق مسئولیت مدنی از مهمترین مباحث است. این جستار به خصوص در حقوق مسئولیت مدنی ایران و افغانستان با توجه به برخی از مواد قانون توجه نویسندگان و پژوهشگران را به پیشبینی پذیری ضرر مطرح میسازد. این پژوهش، قلمرو پیشبینی پذیری زیان را در حقوق مسئولیت مدنی ایران و افغانستان مورد مطالعه و بررسی قرارداده است و نتایج این پژوهش بعد از تحلیل و بررسی محتوایی پیرامون قلمرو پیشبینی پذیری زیان در حقوق ایران و افغانستان و تبیین آن این نتایج حاصل میشود علیرغم آن که در حوزهی مسئولیت مدنی قوانین ایران و افغانستان در این خصوص صراحت ندارد برخی مواد قانونی موجود است که قلمرو پیشبینی ضرر از آن ها به دست میآید. مثل مواد 221-230، 521 و 55 قانون مدنی، مجازات و قانون دریایی ایران و مواد 793 ،594 79 قانون مدنی و تجارت افغانستان. و ازمجموع احکام یاد شده در مواد قانونی هردو نظام حقوقی میتوان نتیجه گرفت که مسئولیت قراردادی به خسارات قابل پیشبینی در هنگام عقد محدود میگردد، در مسئولیت غیر قراردادی در هنگام انجام فعل؛ و قاعده پیشبینی پذیری ضرری ناشی از نقض عهد و انجام فعل در حقوق ایران و افغانستان پذیرفته شده است. این تحقیق، با استفاده از روش کتابخانهای و از طریق مراجعه به منابع مکتوب، جمعآوری گردیده و با روش توصیفی، تطبیقی و تحلیل دادهها پردازش گردیده است.
)