میانجی‌گری به عنوان شیوه‌ی جایگزین حل اختلاف حقوق مالکیت فکری در حقوقی ایران و افغانستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی انجمنی

نویسندگان

دانش پژوه

چکیده

نقش‌پررنگ مالکیت فکری در عرصه‌ی تجارت و صنعت سبب شده است که برای آن در سطح ملی و بین‌المللی شیوه‌های حل اختلاف تخصصی، فنی و متناسب با ضروریات این‌نوع از حقوق ایجاد گردد که یکی از مهم‌ترین آن میانجی‌گری است که در آن طرفین اختلاف با کمک شخص ثالث اقدام به حل و فصل اختلاف مالکیت فکری خود می‌نمایند. برای استفاده‌ی هر چه بهتر و بیشتر از شیوه‌ی میانجی‌گری در حوزه‌ی مالکیت فکری، نیاز است تا مقررات مناسب به این شیوه از سوی قانون‌گذار ملی تصویب شود تا فرایند رسیدگی این شیوه برای طرفین اختلاف مشخص شده و استفاده از این شیوه به‌بهترین شکل آن تحقق یابد؛ بنابراین سوالی که مطرح می‌شود این است که جایگاه این‌شیوه در نظام حقوقی ایران و افغانستان چیست؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت که این شیوه مورد توجه قانون‌گذارملی ایران و افغانستان قرار گرفته و با توجه به اهمیت میانجی‌گری در عرصه‌ی رفع اختلافات مالکیت فکری، قوانین خاص برای شیوه‌ی مزبور از سوی قانون‌‌گذار ایران و افغانستان وضع شده است. این پژوهش، شیوه میانجی‌گری را در نظام حقوقی ایران وافغانستان با روش کتابخانه‌ای و به شکل تحلیلی- تطبیقی مورد بررسی قرارداده است.

کلید واژگان: نظام حقوقی ایران، نظام حقوقی افغانستان، میانجی‌گری، مساعی جمیله و سازش

کلیدواژه‌ها

موضوعات